dieogo dur allasen

insanlar büyüdükçe hayalleri küçülür mü, baba?
(see: babam ve oglum)

dosya içeriği somut olarak ortada yok hala. o ana kadar bence olumlu veya olumsuz yorum yapmak doğru olmayacaktır.

özgürlük aslında.
şöyle ki erkek erkeğe gezmek ister arkadaşlarıyla ve hatta birkaç gün için de olsa tatile gitmek ister. ve buna engel olunmasından korkar.

ismi ve numarası. sanki arasan açacakmış gibi hissedersin. acın tazelenir

maddelere bakındım. israilli rehineler serbest bırakıldığı an israil ateşkesi bozacaktır.

evlilikler için konuşacak olursak, mantık evliliği yapılması. aşk eksikliği hissedilince de ithalata girişilmesi.

veganlara zorla kebap yedirmek, et görmeyen yere dert girermiş. yo hayir lgbt ile ilgili de çalışmam yok ama şimdilik

en üzgün anında gelir yanağından öper ve der ya aşkım üzülme diye. ama yürekten. işte tam o an.

nasıl oluyor vakit bir türlü geçmezken yıllar hayatlar geçiyor.

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: köpürmüyorsa; şampuan değil, saç kremidir.

kibir, kendini büyük görmektir. özgüven ise kendine olduğun halinle güvenmektir.

izlerken kanım dondu. bacak kadar bebeler resmen devletle dalga geçmişler.

insanların içtiği bir kahve üzerinden kriz yok demek de ne bileyim, her salağa nasip olmaz.

naci görür kendini parçalıyor ama sadece iktidar değil; ne halk ne de muhalefet oralı

finalde 30 dakikaya bağlanır o iş