dieogo dur allasen

topuklu ayakkabı.
ama düzgün yürüyebilmek de önemli. her an belden emanet çekecekmiş gibi yürümeyecek.

antik mısır'da soğan kutsal kabul ediliyordu. küresel şekli ve ortak merkezli yapısının sonsuz yaşamı simgelediği düşünülüyordu. hatta 4. ramses'in naaşının göz boşluklarında soğan kalıntılarına rastlanmıştır.

"ya kabul edilmek uğruna kendini bastırmanın acısını yaşayacaksın ya da kendin olup kabul edilmemenin acısını yaşayacaksın."
gabor mate

deniz kenarı. o dalga seslerine ruhunu bırakıp uzaklara dalarak resetlersin her şeyi

tam ayakkabı giyecekken çorabın ıslandığını fark etmek

yaşamak. ama öyle nefes alıp vermekten ibaret değil, hakkını vererek yaşamak.
ölmekten değil aslında, öldüğümüzde hiç yaşamamış olmaktan korkuyoruz.
düşününce bile afakanlar basıyor.

en tehlikeli olanı dışarıdan sürekli mutlu gözüküp kapını kapattığında ruhsuz hissetmen.
içeride fırtına koparken dışarıya güneşli görünmek. yoruldum.

ülkemizi kendisi yerine bugün başımızdakiler gibi ortadoğu ve arap sevdalısı birisi kurtarsaydı şu an filistin'den hallice olurduk. gerçekten bin rahmet olsun vizyon sahibi büyük lidere.

(see: kaçırılan çocuk)

bunu ilk okuduğum zaman kahvaltıda birayla mısır gevreği yiyen dayıyı belli bir şekilde gözümde canlandırmıştım. o görüntü hala değişmedi. iz birakan kitaplardan benim için

(see: the man from earth)

- içince her şey halloluyo dimi?
+ hayır, hallolmayınca içiliyo.

(see: neşeli hayat)

insanların maddi sıkıntılardan, torpil yüzünden intihar ettigi bir ülkede böyle derdi olana küfretmek hukuken hak olmalı

(see: er doğan'ı kurtarmak)

kendinize değer verin. lafta değil ama. ve rotaniz keyfiniz olsun. hesap yaparak, üç kuruş para biriktirme veya boktan bir apartman dairesi almak gibi hayaller kurmayın. bu kadar küçük bir dünyada köle olmayın.

nitelikli eğitim veremezler, milli bir görev yaptıklarının bilincinde olmazlar. en büyük meraklısı ise bayram tatilinin 9 gün olup olmayacağıdır.