inancli ateist

son dönemde varlığını iliklerime kadar hissettiğim olay.

mercimek çorbası, bir buçuk iskender ve künefe yedikten sonra orta şekerli türk kahvesinin masaya gelmesi.

iş yerinde çalışanların o sahte yüzlerine, boş kutlamalarına tahammül edemiyordur

yalan,dolan,riya..

umudun tükenişidir ve bir vazgeçiştir.

şekerini yükseltip sakinleştirmek için yemeğe götürmek en mantıklı tercihtir.

(see: gavur izmir)

olum siz neye güveniyorsunuz lan

"bu mal yapabiliyorsa bende yapalirim" demektir

zeki oluşuyla övünen insan, hücresinin büyüklüğüyle övünen idam mahkumu gibidir.

simone weil

biliyor musun andrey,en şen şakrak insanlar en çok acı çekenlerdir.

(see: maksim gorki-ana)

mesleki anksiyetesi oluşmuş olabilir bende var. çoğu arama zaten önemsiz çıkacak.

eve geldiğinde heyecanla mesaj atmasını bekliyorsan ve o beklediğin mesaj geliyorsa. patlat bi 31, kutla.

empati. naparsaniz yapin bu ozellik sonradan eklenmiyor

sosyal medyada övülen her şey. her şey. restoranlar ve hatta şehirler bile dahil.