ben şöyle düşünüyorum, başta kişinin güzelliği yahut dış görünümü ile etkileniyoruz ister istemez. güzellikten kastım çok aşırı bir güzellik değil, herkesin belli standartlarına göre, kendine göre güzellik algısı.
sonrasında da, sohbetine, düşüncelerine bakarsınız ve uymuyorsa, kafalarda bir uyuşma yoksa güzelliğinin pek anlamı olmuyor. bu en azından benim açımdan öyle. zamanı geldiğinde felsefe, geldiğinde edebiyat yahut aklımdaki konu ve konuları rahatça konuşamayacaksam, güzelliğinden banane ya.
edit: hatta bir de fuzuli'nin şiirinden çokça sevdiğim bir beyit ekleyeyim.
"gel derse fuzuli ki güzellerde vefa var
aldanmaki şair sözü elbette yalandır."
nice: all
|
today
search in topic