bugün tarım kredi kooperatiflerinde alışveriş yapıyor olduğum sırada, bir hanımefendinin, iki tane çocuğa çikolata aldığını gördüm. konuşmalarına hafif bir kulak misafiri olduğumda kadın dedi ki, ablanız olarak size alabilir miyim dedi böyle. ya çok aşırı samimi ve güzel bir davranış geldi bana.
hani evet günümüzde belki bazı insanlar direkt olarak olumsuz yaklaşıp, yok efendim nereden ablası/abisi oluyor diyebilir. onlara da bir şey diyemiyorum ama bu gibi küçük şeyler hayatın içinden, insanın içini ısıtan mutluluklardır neticede. çocukların da yüzleri güldü, mutlu oldular o an. kadın muhtemeldir ki iyilik yapmanın huzuruyla mutlu oldu. keyifliydi ya böyle bir tabloyu görmek.
her zaman denk geldiğim bir durum olmadığından sebep paylaşmak istedim.
nice: all
|
today
search in topic