30 yaşında hala anne babayla yaşamak

kendi hayatının dizginlerini eline alamamış insan.

normal insanlar 18 yaşında üniversite okumak için çıkar o evden ve geri dönmez. aileye çok bağımlı yaşamak bana göre normal değil.

türkiye'de evlenmemiş herhangi bir yetişkin birey olabilir.

bana göre çok da garip olmayan bir durumdur. tek yaşamak malum ekonomik şartlarımızdan kaynaklı pek kolay değil, herkes başaramaz hayatta kalmayı. o nedenle aile evi de mantıklı bir seçenek olabilir.

(see: yazarların almış olduğu ekonomik tedbirler)*

30 yaşına gelmiş ama hala evlenmemiş kadınlarda sıkça rastlanan durumdur. hatta kadınlar evlenip boşansa bile ailesiyle yaşamaya dayatan aileler var.

kendi hayatını idame ettirme gücü olmayan vasıfsız kişiler denebilir.

yakında bu ekonominin beni getireceği evredir.

30 yaşına gelmişsinizdir ama psikolojik sağlığınız sizi terk edeli çok olmuştur...

o kadar konforlu bir yaşam ki onlar beni kovana kadar bu evden gitme teşebbüsüm bile olamaz.