baba sevgisinden yoksun büyüyen kız çocukları

babalarından kaçıp, babaları gibi olan adamları bulup hayatlarının merkezine koyarlar.

o kız çocuğu eğer kendini büyütebilmeyi, sevmeyi başarabilirse babasının sevgisizliği ona bir zarar vermez ama içinde ukte olarak kalan ve izi hep belli olan bir yara olarak kalmaya devam eder.

kendilerini kıymetli hissetmezler, değersizlik hissi yer bitirir onları.

sevgiye aç olan, başka erkeklerin verdiği ufacık ilgi kırıntısını sevgi sanan kız çocuklarıdır.

karşılarına çıkan her erkeğin tatli sözüne kanarlar.

bu hayatta en üzüldüğüm şeydir. ve o babalari sikesim gelir.

çok hızlı bir şekilde kendisi için en yanlış insanla, kendi yuvasını kurmaya çalışır ve mutsuz olur.

sevgisizliğe alıştığı için insanlarla bağ kurmaktan korkar, kök salmak istemez.

en ufak ilginin peşinden giderler.

ileride karşısındaki erkeğe güvenip çocuk yapmak istemeyecek olan kızlardır.