bir insandan vazgeçme eşiği

bu evrede insan en çok kendini sorgular, ne yapacağını bilemez işin esasında. kalbin kırıktır ama karşındaki sevdiğin insana da toz konduramazsın. giderek huzursuz bir insana dönüşürsün. eğer bu eşikten karşındaki insandan vazgeçerek çıkarsan huzuru bulursun. eğer de vazgeçemezsen kendinden vazgeçmiş olursun.

bu eşikte çok oyalanırsanız vazgeçmeyi beceremezsiniz.

hislerinize güvenmeye başladığınız bir evredir. artık karşı tarafın manipülasyonlarına kanmayı bırakıp doğru ne, yanlış ne? siz kendiniz bulabilirsiniz.

"ölsem de bir kalsam da bir" denilen evredir.

dönüşü olmayan hataların affedilmeyeceğini gösteren zaman dilimi.

tek taraflı çabanın bir boka yaramadığını anlayınca o eşikten kurtulur ve size değersiz hissettiren herkesten vazgeçecek gücü kendinizde bulursunuz.

"geleceğini görememeye başladığım bir ilişkide neden kalayım ki?" diye düşüne düşüne kendimizi yiyip bitirdiğimiz aralık.

aldatılmış insanın geldiği son evredir.

karşı tarafın gerçek yüzünün ortaya çıktığı, yaptığı hareketlerin, verdiği cevapların neye yol açtığını gördüğünüz yani gözünüzün açıldığı eşiktir.