gece yarıları birçok insan için önemli saatler içerir diye düşünüyorum, özellikle de bir insan geceleri geç uyuma arzusunda ise muhtemelen hayatında yoluna koyma arzusunda olduğu şeyler vardır. istisnalar vardır elbette, gece yarısını sevenler, işi gereği gece ayakta duranlar gibi.
fakat bu sebepler dışında gece ayakta kalabilmek adeta karanlığa bir başkaldırıdır diye düşünüyorum, karanlığa olan başkaldırı ve beraberinde gelen düşünce akışına izin vermektir, o beynimizden sırayla geçen her bir düşünce içimizdeki başkaldırının gücünü belirtir.
sabah ben ve benim gibi erken kalkma gereğinde olanlar bir şekilde geceye teslim olacaktır, karanlığa teslim olacaktır, hayatlarına teslim olacaktır, her ne kadar bir başkaldırı da olsa, gündüzün biriken yorgunluğu ile karanlığa başkaldırmak zor iştir haliyle.
gece yarısı aklıma bunlar düştü öylece, bazen şiir yazmak arzusunda oluyorum, bazen öylece düz yazı, ama illa yazıyorum işte.
yazmamı bitirmeden, kendi yazma sebebim açıklayayım, kendi uyumama sebebim, karanlığa başkaldırı sebebim. yaşadığım hayatın şu döneminden pek memnun değilim, ama açıkçası elimden bir şey de gelmiyor. yaşıyorum ama yaşadığım hayatı pek anlamlandıramıyorum, belki de çok anlam arayışına da girmiyorum, belki gerek de yok.
nice: all
|
today
search in topic