gerçekten artık bu hale geldik.
yani bir aldığını asla ayni fiyaya bir daha alamıyorsun ve bunu o kadar benimsedik ki gelen zammın oranını da hesaplayamiyor insan.
-
-
geçen gün arabayı 400 liraya yıkattım. eskiden max iki paket sigara parasına denk gelirdi.
-
şöyle diyeyim geçen sene ramazanda, fırında önümdeki adam 12 lira ödemesi gerekirken bunu 32 anlamış ve sorgulamadan 32 vermeye kalktı.
-
etikete bakmadan alışveriş yapıyorum. en sondaki fiyat beni şaşırtmıyor. az olsa da , çok olsa da olabilir diyorum.
-
uzun süredir türkiye'de hakim olan acı gerçek.
-
başlığı görünce "vay be ulan, cidden öyle oldu" dedim. ne alırsam alayım; pahalı da olsa, ucuz da olsa hemen o fiyatı kabulleniyorum. ülkece kafayı yemeye başladık sanırım.
-
bu algı benden gideli çok uzun zaman oldu sanırım. hatta satın alacağım herhangi bir ürün ucuz olunca "allah allah, bozuk mu acaba?" diye kendi içimde garip bir çatışmaya giriyorum.
-
türkiye'deki ekonominin bizim algımızla nasıl oynadığının ispatıdır.
-
esnaflarda daha ağır var bu hastalık. tost ve et dürüm arasında bariz bir fiyat farkı olmalı misal. aralarında 10-15 lira var bugün.
-
koca trabzon ekmeği 50 tl kücük dere otlu poğaça 30 tl olma sorunsalını aşamıyorum