izmir

türkiyenin, belki de dünyanın en çirkin en yaşanılmaz şehridir. bir o kadar da laf anlamaz ve uyuşuk insanlara ev sahipliği yapar. öyle ki izmirin etrafına bir çit örülse ve içerdekiler çıkamayıp dışardakiler giremese herkes mutlu olur sanıyorum.

güzellikler yaşandığı an itibariyle farkına varılamıyor. önceleri tek emelim bu şehirden temelli uzaklaşmak iken şimdilerde alternatifi olmayan bir şehir. izmir benim için yalnızlığın başkentidir.

gezmek maksadıyla bir kez dahi olsa gitmek istediğim ancak henüz gidemediğim şehir. özellikle izmir haricinde diğer şehirlerde tattığım bomba tatlısı yerinde nasıl merak ediyorum.