annemi ve babamı 10 ay içinde kaybettim.onların ölmüş olması ihtimalini,yok olup gitmelerini hala kabullenemedim.sanki uzak bir yere gitmişler de gelecekler gibi geliyor hep.hiç bir dine mensup değilim,öldükten sonra yaşama falan da inanmıyorum ama, ölümün bu soğukluğu,geri dönülmezliği beni çok korkutuyor.
nice: all
|
today
search in topic
-
-
insanların katlanamadığı bir düşünce olduğundan mütevellit din adı altında masallar anlatılıyor.
-
böyle bir ihtimal yok, böyle bir gerçek var.
-
hiç var olmamışçasına yok olma ihtimali oldukça hoşuma gidiyor. neye inandığımızı bile bilmediğimiz bir hayatın sonunda hiçlik olması çok normal.
-
biz ölünce bilincimiz de gideceğinden mütevellit korkulacak bir durum yok. boşlukta kalmayacağız sonuç olarak. öylece yok olup gideceğiz. dert edilecek bir şey yok.
-
ruh dediğimiz şey aslında bedenimizle birlikte fonksiyon gören nöron ağıdır. beyin ölümümüz gerçekleştiğinde insanın ruhu denen şey olmayacaktır. mesela bazı travmalı hastalıklarda kişiliği değişen insanlar görürüz. o nedenle bütün şartları değerlendirdiğiniz zaman öbür dünya ve ruh denen şeylerin olmadığını anlayacaksınız.
-
ben yine de öbür dünyaya hazırlığımı yapayım. siz de ne isterseniz onu yapın. ben, zaten hiç olacakmışız diyip öbür dünyada zort olmak istemiyorum. allah'a inanmayı tercih ediyorum.
-
insanlar, bir gün ölse bile tamamen yok olacağına inanmak istemez. hiçlik ihtimali kadar insanı korkutan bir duygu yoktur. bu da insani dürtülerimizden biridir aslında o nedenle bu dürtünün içimizde sürekli var olması bana bir hiç olamayacağımızı düşündürür.
-
doğmadan önce hiçtim ve hiçbir şey hatırlamıyorum ölünce de hiç olacağım ve hiçbir şey hatırlamayacağım