yetişkinlikte arkadaş edinmenin çok zor olması

insanları yeterince tanıyınca, güvenmemen gerektiğini de anlıyorsun.

#19530 şuradaki entrymde belirttim sebebini aslında. zor yahut çok zor, çünkü iyiyi ve kötüyü gördükçe kişiye daha çok filtreleme özelliği keşiyor karşıdaki kişiyi. herhangi bir özelliğinden beğenmiyor ve onunla arkadaşlık kurmuyor yahut kuramıyor. bunu iyi de görebiliriz kötü de. çünkü insan yeterli olmadığı sürece, kendisini yeterli hissedip yahut üstün biri olarak görüp, birinden yahut birilerinden kendisini uzaklaştırma çabası da bir çeşit hastalık gibi aslında. ne olursa olsun karşıdaki insana şans verilmeli düşüncesindeyim.

zor güvenirsin. zor seversin. tecrübe, önünde bir set oluşturur.

kafa kaldırmıyor zira

beklentileri torpulemekten kaynaklidir.

gürültüye tahammülsüzlüktür sebebi.

bence zor olan arkadaş edinmek değil, o arkadaşlığı sürdürmek.

arkadaş en gereksiz unsurdur insan hayatında

"yaban oldum, yalnız oldum, insandan kaçar oldum; çünkü en korkunç yalnızlık bile kin ve alçaklıktan beslenen kötü kalabalıklardan daha hoş göründü gözüme."

jean-jacques rousseau

insan sayısı ile huzur ters orantilidir. sebebi de budur.