hayat muavini

çok zor, ömür boyunca tek bir kadını sevmek değil, herhangi bir kadını sevmek muhtemelen yapabileceğim bir şey değil.

ülkemizdeki herbokolog sayısının artış hızıyla artmaktadır, zira bazı insanlar herbokologlar sebebiyle bilmemenin ayıp olduğu düşüncesine girerler, hatta bazen saçmalarlar. daha da ilerleyince zaten herbokolog olurlar.

yalnızlar rıhtımı - evrencan gündüz

alternatif yol aramadan direkt olarak tuvalete gidiyorum demeyi tercih ediyorum, bana özgü değil neticede. canlı türüne özgü bir durum.

ben 7-8 yıldır çalışan biriyim, çalışıyor olup da aslında çalışmayan dolu insan gördüm.
paraya önem veririm ama, bu sebeple para lafı yapınca sözde insanlar laf eder ama olsun, laf edenler "sözde" para lafı yapmıyorken, özde ne kadar çok paraya önem verdikleri gözler önünde.

bunu özellikle neden anlattım, olay şu. tamam ben de çok çalışmak sevdasında biri değilim, fakat bir işi yapıyorsan, en azından çalışma saati diliminde o işle uğraş, ilgilen, işini yap, senden bir iş bekleyen kişi yahut kişileri mağdur etme, buna kimsenin hakkı yok. ben en azından aldığım parayı bir şekilde hak etme çabasındayım. ama insanlar çok kurnaz, zeki demiyorum, kurnaz. iş bilmemeye vurarak sıyrılmayı iyi yapıyorlar. ben ise bunu beceremiyorum, beceremiyorum dediğime de bakmayın, yapamam, daha da doğrusu yapmam.

karakter meselesi.

deepseek isimli yapay zekanın anlatımı direkt olarak aktarıyorum.

"bal porsuğu, doğanın en gözüpek mühendislerinden biri gibi: kürkü gri bir zırh, sırtından ayaklarına inen gümüşi bir şeritle süslü, adeta bir savaşçı pelerini. çöl sıcaklarından orman gölgelerine, nerede bir direnç noktası varsa orada yaşar; toprağı kazarken pençeleri birer kürek, kayaları hareket ettirirken de birer kaldıraç olur. zehirli akrepleri çıtır çıtır tüketirken göz kırpar, kobralarla dans ederken bile yılmazlığını belli eder. derisi o kadar kalındır ki, ısırıklar onun için yalnızca bir "kaşınma" hissidir. yalnız gezmeyi sever, ama bir hedefi varsa fil sürüsünün ortasına dalacak kadar da gözü karadır. doğanın kurallarını dinlemez; kendi kurallarını yazar."

sözün özü, racon doğrultusunda yaşayan, adeta racon bilen bir canlı.

bazen müzik dinliyorum, bazen evde öylece dans ediyorum. bazen yeri geliyor zikir videosu açıyorum zikir dinleyerek ruhumu dinlendiriyorum.

çok değişiyor ya.

varlığında dahi hatırlanmayı umursamıyorsan, yok olduğunda unutulacak olmanın ne anlamı olur ki.

evliliği ne maksatla istediğinize göre değişir, olay mantıksa, mantığınızda maddi anlamda bir evlilik varsa yalnızca zengin olup olmadığına bakarsınız.

ancak yalnızca saf bir sevgi arayışında iseniz karşılıklı olarak anlaşıyor olma haliniz yeterli gelecektir.

sözün özü, kişiden kişiye, arzu istek durumuna göre değişecektir.

başka bir kız arkadaşımdan mesaj gelmesi ve beraberinde sevgilimin konsantrasyonunun bozulması.

yaşandı diye hatırlıyorum.

not: sevgilim sevgilimdi, kız arkadaşım kız arkadaşımdı.

bence avrupa'ya gitmeyi değil yalnızca türkiye'den gitmeyi istiyorlar.

çok yakın arkadaşlarım oluyor, kız arkadaşlarım, neyse efendim sevgili yapıyorlar. sevgili yapınca konuşmayı kesiyorlar. bahsettiğim de gayet eski bir arkadaşım, yaklaşık 4-5 yılı rahat var. 4-5 yıl içinde kaç kez sevgili durumu olsa bir uzaklaşma hali. anlam veremiyorum. neden yani abi?

yani bu biraz kadınlarda da var. kadın sevgili yapınca hemen erkek arkadaşlarından kendisini geri çekiyor. bu gibi durumlara anlam veremiyorum, çok saçma ve boş geliyor.

image

buraya bir karikatür dergisindeki köşe yazısını bırakacağım, direkt olarak fotosunu.

image

beraber bir edebiyat dergisinin sayfaları arasında gezintiye çıkmak. öylece yemek yemek, yemek sırasında mütemadiyen gülmek, eğlenmek, mutlu olmak.

ve sonrasında sadece yürümek, yan yana. el ele olmaya da gerek yok, pek temas sevmiyorum. sadece yanyana yürümek.