hayat muavini

her halimize şükür olsun, yahut şükürler olsun gibi cümlelerin arapça karşılığını manalı manasız her yerde kullanmaya çalışmak.

bu yalnızca bir inanç meselesidir, kişi ile inandığı güç, inandığı kişi arasındadır. yaşanılan her durumu, her olayı, her dönemi "şükürler olsun" ile geçiştirmemeliyiz.

zayıflıktır diyemem fakat seçimdir. yahut istem dışı yapılan bir durumdur. her insan aynı olmadığı gibi her insan gerçekçi davranamaz. yahut her insan rasyonel değildir işte.

tek bir nedene bağlamak yanlış bana göre. örneğin yalnızca "coğrafya kaderdir" yahut "coğrafya kederdir" diyemem. çünkü tek sebep bu değil. dünyanın en mutlu ülkelerinde de insanlar intihar edebiliyor, yahut belki de mutluluk bunalımından artık boşluğa düşerek "mutsuz" olabiliyor. size komik gelebilir belki, ama böyle durumlar da var yok değil.

mutsuz olmamızın sebebi neyi arayıp onu bulamadığımız ile ilgili bir durum, tek bir sonuca varmak yanlış bu sebeple, bu yalnızca kişinin kendisi içinde bulabileceği bir cevap.

burada varılmak istenen genel bir kanı ise eğer, ekonomi düzeltilmesi, eğitimin düzeltilmesi gibi etkenler insanların mutluluğuna olumlu anlamda etki yapardı, ama direkt olarak insanların mutsuz olmasının sebebi bu olamaz yani. insan genel olarak sorgulayan(en azından insan olmanın getirdiği bu) bir varlık olması nedeniyle bir şekilde mutsuz olacak sebep bulabilir.

ne yapıyoruz mesela bazen, kendi mesleğimzi çok daha ultra mesleklerle karşılaştırıp, şu insan bak, bu parayla yetinemiyor, bu parayla olsam çok mutlu olurdum diyoruz. hayır çünkü o insan da yetinmediği yahut daha fazlasını aradığı, istediği için içinde bir mutsuzluk çekiyor. buradan olaya bakarsak, mutsuzluğun en temel nedeni bir şeylerle yetinememek diyebiliriz. elimizdekilerle yetinebildikçe mutluyuzdur, erişemediklerimiz bize bir güç verebilir, belki bir enerji de verir, yaşam enerjisi, çabalama isteği ancak bu mutluluk değildir.

kız isteme olayına anlam veremiyorum. bir de kızı annesinden yahut babasından istiyorsun. yahu bu kızın kendi düşüncesi var değil mi, evlenecek olan o. ilişkiye girecek olan o. aynı evde yaşayacak olan o. dizi ve filmlerimizde de bu durum hep göze göze sokuldu adeta. kız istenir, baba "sözde" kızına fikrini sorar. kız da "siz nasıl uygun görürseniz" der.

ik taraf birbirini sevdi mi, sevdi. evlenme kararı alındı mı alındı. evlenme kararı diyorum bakın evlenme teklifi de demiyorum, çünkü teklif olayını da boş buluyorum. ik taraf birbirini seviyorsa zaten karşılıklı olarak böyle bir karar alınır. böyle bir karar da alındıktan sonra kime daha ne için danışılıyor yani.

eskişehir'de, 1+1 evde tek başına yaşamayı fena şekilde özledim.

bana göre tercihten kaynaklı değil de şartlar sebebiyle olan bir durum. ha özellikle apartman seven var mıdır vardır. site vs seven var mıdır vardır. ama benim imkanım olsa asla. direkt olarak müstakil ev seçer otururdum. hatta bir de bahçeli olsa, bir de köpek bakmak isterdim mis gibi. harika da olurdu yani.

kurtlar vadisi 1-97.

kendi düşüncem şu ki genel olarak çok ilgi bize göre değil. dünyanın en en çekici, güzel kadınlarından biri gelsin, seni beğensin sana sürekli olarak çok sevdiğini söylesin, devamlı olarak ilgi göstersin. bence bir süre sonra sıkılırsın. olay biraz da orta karar olmakta. hayatta her anlamda olay budur bence. sevgide de, her şeyde de bu böyle. tamam ben birini çok seviyorsan, temkinli olup az seviyormuş gibi yap diyemem, ama baştan, insanları çok da sevmemek lazım bence. bu konuda insanların kendisin dizginlemesi gerekiyor.

direkt olarak bir erkeğe özel bir mutlululuk yolu bulmak zor olsa da, kadınlarda da olduğu gibi. sanırım en ortak özellik anlayıştır. anlayış da hem erkek hem kadın için geçerlidir. iki tarafın birbirini anladığı zaman ilişki çekilebilir hal alır.

club denilen yerlere girmemek. hiç dam problemim olmadı. hatta birlikte gidelim diyen arkadaşlarım çok oldu. ancak birincisi özellikle 'dam' kuralını koymaları. ikincisi o gibi mekanların, arkadaşlarımın attığı videolar sebebiyle çok gürültülü olduğunu gördüm o sebeple hiç girmedim. gurur değil de bir çeşit, kendi adıma karakter meselesi yani. ben daha bar mekanlarına gürültüden zor katlanıyorum. club'lara hiç katlanamam.

kesinlikle ama kesinlikle istemiyorum. gösteriş tüketiminin adeta zirve yaptığı bir aktvite.

temel nedeni ailedir. aile eğer ki çocuğa eğitim anlamında bir şey katamıyorsa, gerizekalılık artacaktır, artmaya devam edecektir. sonuç olarak da her önüne gelen evlenip çocuk yaptığı sürece devam edecektir.

ekilen tohumlar daha fidana dönüşmeden kırıldığı için yorulmuş olabilirler.

tl - dolar/euro eşitsizliği.

ya bir de ekonomin iyi olsa da güven duygusu az açıkçası. güven az olunca zor. genel olarak güvende azalma var. kimse haksız da sayılmaz.

yaşamaya dair umut/lar.