hayat muavini

arka planda athena'dan mamak türküsü çalıyor.

sayın kendim, değişimin ilk gündüzü, 27 yılın çok büyük bir kısmında seni öylece kendi haline bıraktım. artık bir kontrol zamanı. unutmaz isem burayı güncelleyeceğim, bana hayatının seyri hakkında umut dolu şeyler söylemeni bekliyorum. haydi rastgele.

allah utandırmasın.

haluk bilginer'in dizinin ilk sezonu ile emmy ödülünü hak ederek aldığı keyifli dram türü içeriği.

ilk sezonu ile puhu tv'de yayınlanmaktayken, ikinci sezonu gain platformunda yapıldı. ikinci sezonun duyurusunu görünce de beklentim düşüktü, pek ilk sezon gibi bir şey beklemiyordum, keza öyle de oldu.

bazen böyle sırf hayranları sevinsin diye, yahut hadi ilk sezonu tuttu bir sezon daha tutar diye içerikler yapılıyor ve ne bileyim olmuyor ya. benim kendi düşüncem, seven vardır elbette bir şey diyemem.

tıpkı prison break dizisinin yıllar sonra beşinci sezonu yapılması gibi her ne kadar şahsiyet dizisi 2-3 sene sonra, çok da fazla beklemeden yeni sezon yaptıysa da, bende pek iyi izlenim bırakmadı.

ha söz konusu sadece ilk sezonu konuşacaksak mükemmel içerik. mutlaka izlemenizi tavsiye ederim.

deepseek isimli yapay zekadan öğrendiğimi aynen aktarıyorum.

"diyojen sendromu, genellikle yaşlı bireylerde görülen ve aşırı derecede ihmal edilmiş bir yaşam tarzı, sosyal izolasyon, kişisel hijyenin terk edilmesi ve gereksiz eşyaların biriktirilmesi (istifçilik) ile karakterize edilen bir durumdur. bu sendrom, adını antik yunan filozofu diyojen'den alır. diyojen, minimalist ve toplumdan uzak bir yaşam tarzını benimsemiş bir düşünürdü. ancak, diyojen sendromu, filozofun yaşam tarzından farklı olarak, bir tür psikolojik bozukluk olarak kabul edilir."

bir ara bende gereksiz eşyaları biriktirme hali vardı, gerçi bazen halen var, eskisi gibi olmasa da. sosyal izolasyon sanıyorum ki, toplumdan kendini çekercesine bir yaşam şekli, bunu her ne kadar çok istesem de yerleşik hayat içerisinde pek mümkün değil. diğer kısımlar bende olmasa da, anlattığım yönler yönünden kısmen bir diyojen sendromuna yakalanmış olabilirim, belki yani. ya da bomboş bir kuruntu.

henüz 27 yaşındayım, açıkçası olay anne-baba ile yaşamamak isteği değil ama, maalesef ki kaç yaşında olursan ol, 30 küsur de olsun anne babayla yaşadıkça seni hep bir çocuk gibi görüyorlar. sürekli kurtlar vadisindeki ömer baba gibi nasihat verme arzusuna girişiyorlar. bu sebepten dolayı özellikle ilk imkan bulduğum fırsatta aile evinden çıkıp, kirada, tek başıma huzur içinde olabileceğim bir evde yaşamak istiyorum.

yaklaşık 3 haftadır heyecan içerisinde beklediğim uygulama.

sultan of the eleven month.

"ne kadar büyük bilmiyorum ama çok büyük" bir ay.

yahu tamam da erkekler de evin içinde mükemmel giyinmiyor neticede. zamanında bir arkadaşımla aynı evde yaşıyordum, hani gayet de iyi giyiniyordu evde. neticede ev hali bir de, nasıl giyiniyorsa, nasıl rahat ediyorsa öyle giyinmeli diye düşünüyorum.

bozulma sıklığı ile orantılıdır, henüz herhangi bir telefonum bozulmadan değiştirme lüksüne erişemedim ve gerçekten de lüks görürüm. özellikle telefon gayet düzenli, normal çalışıyorsa sırf üst modeli var diye de değiştirmeyi sevmiyorum.

bozulma sıklığı da genelde 2-3 yıl arasında değişiyor.

soran kişi zaten bir insanın problemi, sıkıntısı, derdini çözebilecek konumda değilse, laf olsun diye soru sormamalıdır.

şahsen nasılsın yerine, ne yapıyorsun alternatifini kullanırım. nasılsın sorusuna da iyiyim diye cevap vermem kolay kolay, çünkü iyi değilim yani.

edit: imla

ilk paylaşım da benden olsun madem.

image

bir zehra ömeroğlu karikatürü.

geçmişte yaşadığım, şu an yeniden yaşamayı arzuladığım şehir.

-kalabak
-masal şatosu
-çibörek

zaten yıllardan bu yana getirilen zemsem suları böyle çoğaltılıyordu ki. örneğin az miktar zemzem suyunu sürahi içerisindeki suya boşaltıp, zemzem içtiğimiz hissediyorduk yahut öyle oluyordu bilmiyorum. zemzemin böyle bir etkisi olduğu söylenerek bu benim çocukluğumda da yapılıyordu. bu düşünce ile yapılmış olunabilir bilemiyorum.

öyle kolay kolay anlaşılmaz. bazı insanlar öyle var yemez olur ki. uzaktan bakınca para vermek istersiniz, ama halbuki istese belki sizi satın alır. zenginliği de göz önünde göstere göstere yaşamak bana göre gösteriş budalalılğından fazla bir şey değildir.

benim için bu kesinlikle felsefe bölümü olurdu. anadolu üniversitesi, edebiyat fakültesi, felsefe bölümü.

günümüzde sosyal medyanın algı yönetiminden korunmak için bence hoş, gerekli bir yöntem.

uzun süredir instagram kullanmıyorum, youtube kullanımını çok seyrek yapıyorum. bazen dizi/film izleme aracı olarak sadece.

whatsapp kullanmayı yaklaşık 1 buçuk aydır bıraktım. telegramı da çok yakında bırakmayı düşünüyorum. sosyal medya platformlarının paylaşım araçları dışında mesajlaşma uygulamaları dahil hepsinden sıyrılmak bence bizi biraz olsun rahatlatır, dinginleştirir diye düşünüyorum.

mesaj için sms yeterli. sosyal medyada da paylaşım yapma ihtiyacım zaten uzun süredir yok. sözlük platformu bu ihtiyacımı yereince karşılıyor. teşekkürler ipsözlük.

bunun haricinde sosyal medyadan haber almak istersem mümkün oldukça az kullandığım, bir iki ihtiyacım için değerlendirmeye çalıştığım twitter var. başka da yok işte.