yalnızlıktan keyif almak

etrafindaki herkes kazik attığında, yalnizligin kiymetini anliyorsun

kendinle vakit geçirmeyi sevmeye başlaman ile olur ancak

"kalabalığa karışmak için hiçbir özellik gerekmez. ama yalnız ve dik durmak için, gerçekten çok şey gerekir."

(see: charles bukowski)

tercih ile yalnız kaliniyorsa lükstür

öyle alışırsın ki buna, biri hayatına girince o yalnızlığı özlersin

ayak takımının hepsi sosyal insanlardır. çünkü sosyallik insan sevgisinden değil yalnızlık korkusundan oluşur.

schopenhauer

ilk başta bunalıma sokar, sonra ise hayat kalitenin nasıl arttığını görürsün

keyif pezevengi olmakla sonuçlanacak olan güzel hadise.