hayat muavini

ipsözlükte açmakta olduğum ilk başlık. şimdi sözlüklerin haliyle bir olayı var bildiğiniz gibi olmayan bir tanımı arattığınızda yok vs gibi şeyler çıkar ya. burada da şey çıkıyormuş, mutluluk diye arattım işte, baktım ki tanımlanmamış, boş yani. sistemsel olarak da şey çıkıyor. "böyle bir şey yok." mutluluk biraz da bu aslında, yani aramakla bulunacak bir şey mi pek emin değilim. arayınca pek bulamıyoruz işte. anın içerisinde kendimizi keyiflendirebilecek eylemler ile ancak bunu sağlarız. en basitinden çikolata yemek gibi, ya da bir film izlediniz diyelim, o filmi seversiniz ve o an mutlu olursunuz, anlardadır bana göre. uzun süreçler halinde mutluluk kavramının bulunduğuna pek inanmıyorum.

ipsözlükte olmayan tanımları aratırken çıkan yazı gibi işte. "böyle bir şey yok."

yanlış hatırlamıyorsam iki sezon izledim, üçüncü sezonu da henüz bitirmedim. fakat izlediğim her sezonu da oldukça keyifli bulmuştum. durum komedisini mükemmel şekilde yansıtan nadide dizilerden biridir. evet boya yaptırdıkları bölüm benim favori bölümlerimden biridir, bunun yanında ilkkan'ın ailesini(ya da yalnızca babasını tam hatırlamıyorum) aradığı bölüm de çok iyiydi. izlememiş olanlara mutlaka tavsiye ederim.

güncellik kavramına uzaktırlar, bildikleri birkaç şey yahut birçok şey uğruna öylece yaşarlar. dahasını fazla, gereksiz bulurlar. güncellik de içinde birçok şeyi barındırır haliyle, öğrenmek, daha fazla dinlemek gibi.

hayatımın değerli anlarını geçirdiğim şehir, yenibağlar, bahçelievler mahallesi, üniversite caddesi, espark çevresi bolca zaman geçirdiğim, yürümekte olduğum yerlerdendir, bolca da soğuktur elbette. geceleri çıkıp öylece yürümek muazzam olay.

uzun süredir sevmemekte olduğum, kullanmıyor olduğum bir uygulama. reels, shorts vb artık her ne denirse bu ve türevlerini içeren birçok uygulamayı kullanmak istemiyorum.

küçük iskender'in şiirlerini, düz yazılarını okumak bana fena halde iyi geliyor. kendimi o sıralarda mükemmel hissediyorum, adeta oyun oynarken enerjini yenileme noktasını, yahut bir checkpoint noktası veya "save" alma yeri gibi düşünebilirsiniz, benim için küçük iskender okumak bunları ifade ediyor, fazlası var eksiği yok.